درخت میخک، بومی جزایر ملوک و شرق اندونزی بوده و در تاتزانیا، ماداگاسکار، برزیل و سایر نواحی معتدل و گرمسیر وجود دارد و به سبب زیبائی خاصی که دارد، امروزه در غالب نوای دنیا به عنوان درخت زینتی پرورش داده می شود. میخک، درختی است به ارتفاع ۱۰ – ۱۲ متر، مخروطی با برگ های همیشه سبز و ناخزان که در سراسر سال سبز می باشد. غنچه های خشک شده این درخت که مصرف طبی و ادویه ای دارد به شکل میخ کوچک است به همین علت آن را در فارسی میخک نامیده اند و حتی نام انگلیسی آن نیز به معنای میخ می باشد. ● ترکیبات شیمیائی عصاره ی میخک دارای اسانس های فرار (ارژنول، اوژنیل استات)، فلاونوئید (استراگاین، ایزوکوترسیترین)، تانن (اوژنین)، تری ترین (اولئانولیک اسید) و استروئیدهائی مانند پتاسیتوسترول می باشد. ● خواص درمانی میخک در اسناد و مدارک طب سنتی چین اولین نشانه های شناخت درخت میخک به دوران امپراطوری هان در چین برمی گردد (۳۰ سال قبل از میلاد مسیح) و یا نام ادویه زبان جوجه نام برده شده استاسناس میخک در صنعت عطرسازی استفاده می شود. طبق تحقیقات انجام شده روغن میخک با مهار مسیرهای سیکلواکسژناز در بیماری های التهابی موثر است. اوژنول که ماده موثره اصلی میخک می باشد خواص ضد دردی مناسبی دارد به همین دلیل در ترکیبات ضد درد دندانپزشکی از آن استفاده می کنند که مزه خاص این فرآورده که همگی ما آن را تجربه کردیم ناشی از اوژنول می باشد. عصاره های آبی و اتانولی میخک دارای اثرات ضد میکروبی بر علیه استافیلوکوک طلائی مقام پنی سیلین دارد و رشد باکتری های ایجاد کننده پوسیدگی دندان نیز جلوگیری می کند. از خواص جالب میخک اثرات ضدویروسی عصاره آبی آن در زخم های پوستی ناشی از ویروس هرپس می باشد از نکات بارز درمانی اوژنول اثر حفاظت کبدی آن می باشد در تحقیقات بالینی انجام شده خواص درمانی میخک در درمان درد و التهاب بیماری های دهان و دندان و نیز کاهش سردرد بیماران ثابت شده است. مرجع علمی گیاه درمانی آلمان (کمیسیون E) نیز اثرات ضددردی آن در دندان درد و رفع التهاب دهان و حلق را تأیید کرده است در طب سنتی هند نیز میخک را برای رفع بدبوئی دهان، نفخ، دردهای شکمی و مشکلات معده و حتی بیماری های چشم نیز به کار می بردند. ● میخک در طب سنتی ایران در طب سنتی ایران میخک را به عنوان قرنقر یاد می کردند طبیعت آن را در سوم گرم و خشک می دانسته، خاص پادزهر برای آن قائل بودند. میخک مقوی ارواح و اعضاء رئیسه می باشد و جهت تقویت ذهن فکر و رفع صدا، (سردرد) بلغمی و فالج (سکته مغزی) از ٱن بهره می بردند. در طب سنتی ایران در جهت تقویت لثه و درد دندان بارد و رفع بدبوی دهان کاربرد داشته است. از میخک در بیماری های گوارشی مانند فواق (سکسکه) وجشاء (آروغ) و بیماری های رحم و بیماری های تنفسی مانند سرفه استعمال می شود. ● روش ها و موارد استفاده در منزل به کارگیری فرآورده های گوناگون میخک احتیاج به مشاوره با گیاه درمان گران آگاه و آشنا با اثرات درمانی و عوارض میخک می باشد. ▪ لذا در تمامی موارد ذیل با افراد خبره مشورت شود: ـ برای رفع دندان درد و گوش درد، قطره ای از عصاره میخک و با روغن آن را روی دندان بمالید و یا در گوش بچکانید. ـ میخک تقویت کننده ٔ مغز است و کسانی که حافظه ٔ ضعیف دارند، باید از دم کرده ٔ آن بهره ببرند. ـ حالت تهوع و استفراغ را برطرف می کند، بدین منظور می توان ۲ قطره از اسانس میخک ار در یک لیوان آب ریخت و نوشید و یا از یک فنجان دم کرده ٔ آن استفاده کرد. ـ برای رفع سردرد مفید است. ـ ضعف اعصاب را از بین می برد. ـ جویدن میخک، بوی بد دهان را مرتفع می سازد. ـ برای رفع تنگی نفس مفید است. ـ مقوی معده و جهاز هاضمه است. ـ سکسکه را برطرف می سازد. ـ افرادی که قطره قطره ادرار می کنند، برای کمک به مداوای آن باید جای میخک بنوشند. ـ میخک، اشتهاآور است و بدن را نیرو می بخشد. ـ میخک، ضدعفونی کننده ٔ بسیار خوبی است و می توان از آن به عنوان کمپرس برای شستشوی زخم ها سود جست. برای برطرف کردن دردهای رماتیسمی، ۳ تا ۴ قطره روغن میخک را با ۵ گرم روغن بادام درآمیخته و روی قسمت های دردناک بمالید. ـ جهت درمان کمردرد، میخک و یا ۲ قطره اسانس میخک را با آب و یا چای مخلوط کرده و بنوشید. ـ استفاده از میخک، گرفتگی صدا را از بین می برد. ـ نوشیدن یک فنجان چای میخک پس از غذا، گاز و درد معده را مرتفع می سازد. توضیح اینکه برای تهیه چای یا دم کرده میخک، مقدار ۱۰ گرم میخک را با یک لیتر آب جوش مخلط کرده و به مدت ۵ دقیقه دم کنید. ـ گرد (دانه ) میخک، مانند ادویه، برای خوشبو کردن غذا استفاده می شود. ـ طبیعت آن گرم و خشک و به نام های (قرنفل و ژیرف) معروف است. ● مضرات میخک همان گونه ای که گفته شد، میخک خیلی گرم است و از همین روی، برای گرم مزاجان خوب نیست و امکان دارد موجب ناراحتی کلیه ها و روده ها گردد. این نوع افراد باید میخک را با صمغ عربی مخلوط کرده و بخورند. | 
