آشنایی با خواص بهار نارنج

آشنایی با خواص بهار نارنج

آشنایی با خواص بهار نارنج

خواص‌خوراکی‌ها- اگر این روزها به شهرهای شمالی کشورمان سفر کنید، حتما از عطر گل‌های بهار نارنج سرمست خواهید شد. بهار نارنج همان شکوفه درخت نارنج است که در فصل بهار درخت را زینت داده،  در پاییز و زمستان، جای خود را به میوه نارنج می‌دهد. این گل اگرچه در پخت مربا مورد استفاده قرار می‌گیرد ولی کاربرد اصلی آن به‌همان صورت گل خشک و به‌خصوص عرق در طب گیاهی است. برای مصرف دارویی، شکوفه‌های بهارنارنج را صبح زود به حالت غنچه نشکفته می‌چینند و سپس در محلی تاریک سریع خشک می‌کنند تا تغییر رنگ ندهند. مهم‌ترین خاصیت دارویی بهارنارنج تاثیر آن روی سیستم عصبی بدن است. بهارنارنج آرامش‌بخش و ضدهیجانات دستگاه عصبی است و سردردهای عصبی و همچنین میگرنی را کاهش می‌دهد.  بهارنارنج در تقویت معده و طب بسیار مؤثر است و تپش نامنظم قلب، تشویش و اضطراب را از بین می‌برد. - برای کنترل تشنج‌ها و حمله قلبی هم بهار نارنج را توصیه می‌کنند. - اگر مشکل کم‌خوابی یا بی‌خوابی دارید، حتما پیش از خواب، مقداری عرق بهارنارنج یا چای آن را بنوشید. - برای درست کردن چای بهار نارنج، کافی است 10گرم از گل بهارنارنج را در دو لیوان آب‌جوش به مدت 20دقیقه بجوشانید، سپس آن را صاف کرده، ‌همراه یک قاشق سوپ‌خوری عسل میل کنید. با خوردن این چای، خواب خوش و آرامی خواهید داشت.

خاصیت دارویی گلپر

آیا می دانید گلپر دارای خواص بسیار زیادی می باشد،برای مثال با مصرف این گیاه می توانید از درد معده و ...مفید می باشد.

گلپر گیاهی چند ساله از تیره جعفری است که بیشتر در نقاط مرتفع کوهستان های ایران و نقاط دیگر می روید، با ریشه های ضخیم و برگ های کاملا بریده که پیشینیان برای آن خواص بسیاری شمرده اند، از جمله اینکه موجب نیروی بدن می شود ولی متاسفانه زیاد مورد توجه قرار نگرفته است.

گلپر گیاهی گلدار، علفی و چندساله از تیره چتریان است. این گیاه، بومی ایران است و در ناحیه های نمناک کوهستانی ایران و مناطق پیرامونی می روید.

گل های آن سفید مجتمع به صورت چتر در انتهای ساقه های گل دهنده در قسمت بالای گیاه ظاهر می شود. میوه آن تخم مرغی، کمی ضخیم و معطر به رنگ سبز تیره به طول 1/5 تا سانتی متر است.

برگ های آن با چاک های عمیق به شکل پنجه غاز شبیه برگ آنژلیکا، به طوری که این چاک ها برگ را به چند نیمه برگ تقسیم می کند و هر نیمه برگ نوک تیز و دندانه دار است.

خواص دارویی

گیاهی است مقوی معده و سایر اندام های دستگاه گوارش و دفع کننده نفخ دستگاه گوارش، ترشحات معده را زیاد کرده و سموم بدن را دفع می کند، ضدعفونی کننده و میکروب کش قوی است، خوردن آن شیر زنان را زیاد می کند، خوردن آن به میزان کم، باعث نشاط و شادی شده و در هضم غذا موثر است، برای کمردرد رطوبی نیز مفید بوده و می توان آن را همراه با غذاها میل کرد.

گلپر قطع کننده بلغم و دفع کننده باد و نفخ شکم است، بهترین دارو برای معالجه هیستری است، در ریشه آن خواص بی شماری نهفته، اگر از تشنج و ناراحتی های عصبی رنج می برید از آن استفاده کنید.

خوردن گلپر ذهن را باز و حافظه را زیاد و نسیان را کم می کند و ابلهی و حماقت را از بین می برد. برای فلج، لقوه و بی حسی اعضا مفید است.

مضرات

مصرف مقدار زیاد گلپر سبب سقط جنین می شود. از این رو زنان باردار در خوردن زیاد آن مجاز نیستند.

خواص دارویی خرفه

خواص دارویی خرفه

قطع کننده خونریزی و چرک،گیاهی است یک ساله که وحشی آن خزنده، با ساقه های خوابیده کمی قرمز و با برگهای دایره ای گوشتی که دور گلهای کوچک زرد رنگ آن ظاهر می شوند. نوع پرورشی آن با برگهای ضخیم گوشتی سرخ رنگ که بلندی آن 40 ـ 10 سانتی متر است، برگهای آن گوشتی کلفت با کرکهای کوتاه، تخم آن سیاه کوچک. وحشی آن معمولا ً‌در مناطق معتدله دنیا همه جا و در نواحی سایه دار مرطوب در مزارع و بوستانها و حاشیه دریاچه ها می روید.
در ایران معمولاً کاشته می شود، ولی به طور وحشی نیز در مناطق شمالی ایران در اطراف رشت، لاهیجان، اطراف تهران، تفرش، اراک و سایر نواحی می روید. تکثیر آن از طریق کاشت بذر آن صورت می گیرد و بذر آن را به طور مستقیم در مزرعه اصلی در ماه های اردیبهشت تا تیرماه می کارند. خاک مزرعه باید غنی باشد و چون احتیاج به آب زیاد دارد آبیاری آن باید مرتباً صورت گیرد.
خرفه از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی خیلی سرد و تر و دارای نیروی قابضه است و مدر است و معتقدند که برگ و ساقه آن مسکن صفرا است و آن را قمع می کند و حرارت خون و کبد و معده را تسکین می دهد و برای تسکین حدت تبهای گرم و صفراوی و تسکین عطش و کنترل ترشح ادرار در مورد بیماری دیابت و رفع سردرد های گرم مفید است و خونریزی از هر عضوی را قطع می کند و همچنین در مواردی که چرک از سینه آید قطع می کند و برای خرد کردن سنگ مثانه و ازدیاد ترشح بول مفید است، یعنی مدر است و برای سرفه و سوزش مجرای ادرار و مثانه و روده ها و بواسیر و همچنین تسکین حرارت رحم و سوزش و درد آن مفید است.
تخم آن ضد کرم کدو است و عصاره ساقه و برگ آن برای بیماریهای کبد و بیماریهای کمی ویتامین c بسیار مفید است، البته کمتر از شاهی. زیرا در خرفه تا حد 25 گرم در 100 گرم برگ ویتامینc دارد و به عنوان رژیم غذایی اشخاص مبتلا به اسکوروی تجویز می شود.
مقدار خوراک از آب برگ ساقه آن 40 گرم که با 8 گرم نبات یا شکر مخلوط کرده و خورده می شود.
اگر آن را پخته و با کمی پیاز و روغن سرخ کرده و بخورند برای قطع اسهال صفراوی و تقویت روده ها و تبهای گرم بسیار نافع است به خصوص در فصل های گرم سال و برای اشخاص گرم مزاج.
اگر برگ و ساقه آن را مانند سالاد و با سرکه بخورند برای درد کلیه بسیار نافع است.
جویدن برگ آن به مقدار کم، کندی دندان را رفع می کند(که از خوردن میوه ترش و یا علت دیگری ایجاد شده باشد)و زیاد جویدن آن کندی دندان ایجاد می کند.
از عصاره آن برای التهابهای گرم چشم با مالیدن در محل ملتهب استفاده می شود.
ضماد برگ و ساقه آن با روغن گل سرخ برای تسکین سردردهای گرم و ورمهای گرم نافع است و با آرد جو برای جرب نافع است.ضماد برگ و ساقه آن به تنهایی برای تسکین حرارت اعضا و سوختگی آتش مفید است و اگر بر معده و کبد گذارند برای تسکین حرارت آنها مفید است و اگر با حنا تهیه شود و بر کف دست و پا گذارده شود برای حرارت و پیسی های دست و پا در صورت تکرار مفید خواهد بود.
ضماد ریشه آن برای زگیل قوی تر از ضماد گیاه است. اشتها را کاهش می دهد و اسراف در خوردن آن نور چشم را نقصان می دهد. این قبیل افراد سرد مزاج اگر بخواهند بخورند باید با نعناع و کرفس باشد، مقدار خوراک از آب آن تا 100 گرم است.
خاصیت تخم خرفه مانند آب خرفه است و گرد برگ و ساقه خشک آن برای زخمهای دهان اطفال و زخمهای نظایر آن نافع است و گرد آن برای طحال و معده اشخاص سرد مزاج مضر است.
اگر بیست گرم برگ خشک آن را کوبیده با شکر و جلپ بخورند برای تبها و سرفه های گرم بسیار نافع است، مقدار خوراک گرد آن تا 20 گرم است. مشابه آن در اکثر موارد فوق اسفرزه است.
در مورد خواص خرفه در مدارک فنی منتشره در مغرب زمین چنین آمده است:
خرفه در چین و هندوچین مصارف دارویی وسیعی دارد. از خرفه به عنوان خنک کننده، نرم کننده، جبران کننده کمی ویتامینC و نیروبخش، التیام دهنده زخم و محلل ورم استفاده می شود.
در مدارک زیادی خرفه به عنوان مدر معرفی شده است، ولی بررسی های دقیق تر حکما نشان می دهد که:
1 ـ در مورد اشخاص سالم و اشخاصی که کلیه نرمال دارند، اثر مدر دارد.
2ـ در مورد اشخاص با کلیه های ناراحت نیز در مواردی تا حدودی مدر است از جمله در مورد نفری تیس (یا ورم کلیه) و پی لی تیس (ورم کالیس کلیه) تا حدودی مدر است.
در ده مدرک از مدارک طب سنتی معتبر آمده است که مصرف خرفه برای معالجه خونی نافع است.
چی یو معتقد است که خرفه برای سه نوع اسهال خونی که در اثر باکتری ایجاد شده مفید است ولی در مورد اسهال خونی آمیبی یا آموبیک دیسانتری بی اثر است.
الیو معتقد است که مصرف جوشانده خرفه که کاملاً‌خوب پخته شده و آب آن گرفته شده باشد برای معالجه اسهال خونی باسیلی یا باسیلری دیسانتری بدون هیچ عوارض جانبی مفید است.
خواص دیگر استعمال داخلی خرفه:
برای اسهال مفید است به عنوان ضد کرم برای معالجه اوکسیوریس یا کرمهای سفید مفید است و مسهل ملایم است برای بچه ها مسهل است تصفیه کننده خون است، تب بر و ضد سم است.
در استعمال خارجی:
شیره گیاه یا له شده گیاه برای تحلیل ورم و تومور و التیام زخمهای شدید سوختگی، بواسیر بیماریهای پوستی، تحلیل آبسه، گزیدگی نیش حشرات، عقرب گزیدگی مفید است.
در موارد نیش حشرات و جانوران مصرف داخلی آن هم مؤثر است ولی البته در مورد زنان حامله نباید مصرف شود.
تحقیقات جدید دانشمندان نشان داده است که در خرفه ماده شیمیایی بسیار جالب به نام اسید چرب امگا 3 وجود دارد. این همان چربی معروفی است که در روغن ماهی یافت می شود و عامل مؤثری برای کاهش کلسترول و فشار خون است و از این نظر که این گیاه را در ردیف گیاهان ارزشمند ضد سرطان و ضد فشار خون قرار می دهد و به علاوه دارای مقدار قابل ملاحظه ای ویتامین c است که آن هم از ضد اکسید کننده ها است و ضد عوامل سرطان زا است.

خواص پونه کوهی

خواص پونه کوهیگیاهی است خوشبو شبیه مشخصات نعناع و پونه و خالواش که بطور خودرو و در جاهای خشک و زمین های شن زار و دامنه کوهها می روید.در این گیاه مواد چربی و قند تانن و فنول وجود دارد عطر مطبوع ان به علت وجود اسانسی به نام سیمن می باشد که از اویشن و اکالیپتوس وزیره هم به دست می اید.
10 تا 20 گرم ساقه های خشک پونه کوهی را در یک لیتر اب دم کنید .اب صاف ان را یک استکان قبل از غذا میل نمایید از اب دم کرده ان (کمی گرم باشد) در ایام ناراحتی های عصبی با این اب شستشو نمایید و این عمل را تا بهبودی کامل ادامه دهید .نام علمی پونه از واژه لاتین « پولکس» به معنای شپش مشتق شده است. رومیان قدیم، از پونه برای دفع شپش استفاده میکرده اند و برای این کار یا آنها را در اتاق آلوده میسوزانیده اند و یا روی رختخواب میپاشیدند. مالیدن برگهای تازه ی پونه بر روی پوست، حشرات را دفع کرده و حیوانات دست آموز خانگی را از آلوده شدن به شپش حفظ میکند. برای دفع کنه و حشرات، میتوان در محل آغل حیوانات پونه پاشید و یا اینکه با یک جوشانده ی پونه حیوانات را شستشو داد.
در گذشته های دور، برای دوره ماهانه عقب افتاده و تنظیم آن از پونه استفاده میشده است. در نوشته های کلپپر در قرن هفدهم آمده است: '' جوشانده ی گیاه پونه را بنوشید تا پریود عقب افتاده مرتب شود.''
باید توجه داشت که حتی مقدار کم روغن پونه سبب از کارافتادگی کلیه، تشنج و اغما میشود و فرد مبتلا هیچگاه به حال نخست باز نمیگردد، از اینرو
باید از مصرف خودسرانه آن اجتناب کرد.
برگهای پونه خطر کمتری دارند و گیاه پزشکان، نعنای صحرایی را به جای آن تجویز میکنند. سرخپوستان آمریکایی، چای پونه را برای درمان دردهای ناشی از گرفتگی عضلات و همچنین مداوای سرماخوردگی مینوشیدند. در انگلستان نیز چای پونه یک شیوه ی درمانی سنتی خانگی برای سرماخوردگی و زکام بوده است. پونه تعریق را در بدن تحریک میکند و به همین سبب یک درمان موثر برای سرماخوردگی است.
در ‌آشپزی، از پونه برای عطر و مزه دادن به فرنی و همچنین تهیه سس استفاده میشده است، ولی امروزه به علت طعم تند، از پونه استفاده غذایی نمیشود. پونه ماهیچه های رحم را منقبض میکند، بنابراین در دوران حاملگی باید از خوردن آن اجتناب کرد.